sousoureal

Ελληνική τηλεόραση, ένα μέσο που έχει ανοίξει τις στοργικές του φτερούγες για να βρει ο σουρεαλισμός μια ζεστή φωλίτσα να κουρνιάσει. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν ανακαλύψει τη μηχανή του χρόνου και μας κάνουν να τους ζηλεύουμε θανάσιμα για αυτό τους το κατόρθωμα. Εν έτ ε ι  2017 υπάρχουν στην ελληνική τηλεόραση προγράμματα που πρωτοεμφανίστηκαν στις αρχές του 2000. Τα είχαν αφήσει στην κατάψυξη για αρκετό καιρό αλλά τώρα έφτασε η ώρα για την απόψυξή τους. «Ο πιο αδύναμος κρίκος» μεταμφιέστηκε σε « still standing » και τη θέση της βλοσυρής Ακρίτα πήρε η γλυκούλα Μπεκατώρου. Μια μεταμφίεση χειρότερη κι από αυτή της Μαρίας της Άσχημης. Τα Μουσικά ριάλιτι με παίκτες κλεισμένους σε ένα σπίτι έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους, χωρίς Αντρέα Μικρούτσικο κι Άσπα Τσίνα -δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου-. Το survivor επέστρεψε δυναμικά, ο Αρναούτογλου αντικαταστάθηκε από τον Τανιμανίδη που με τη σειρά του αντικαταστάθηκε -πάλι- από τον Αρναούτογλου -φαύλος κύκλος λέγεται, θαρρώ-. Όλα

Αυτό εδώ το ταπεινό blog παρατηρεί και καταγράφει τις μικρές στιγμές σουρεαλισμού που ζούμε -το γράφει και η περιγραφή άλλωστε- για κακή μας τύχη οι πολιτικοί μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι τους. Από που να αρχίσω και που να τελειώσω; Ρητορική η ερώτηση, από την αξιωματική αντιπολίτευση φυσικά. Ξύπνησα, άνοιξα μηχανικά το facebook κι η αρχική μου σελίδα ήταν γεμάτη από εξωγήινους αγκαλιασμένους με τον Κυριάκο -οκ, το  έ χω  παρακάνει κι εγώ με τα λαικ στις σατυρικές σελίδες-. Αναζητώ στην πάνσοφη google και έρχομαι αντιμέτωπη με το καινούριο διαμάντι « Μου διηγήθηκε λοιπόν ένας ψυχίατρος μία ιστορία, ενός νέου παιδιού, που τον κάλεσε να συνηγορήσει στην  αλλαγή φύλου επειδή ανέβηκε στον Υμηττό και του το είπε   ένας εξωγήινος ». Μετά από αυτό μου ήρθαν μία προς μία όλες εκείνες οι στιγμές που ο πρόεδρος αναφώνησε μετά από όσα είπε «Γιατί γελάτε κύριοι;» Η Πορτογαλία ανήκει στη Μεσόγειο. Παραδέχομαι ότι δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να κρίνω τις γνώσεις γεω

Ο Banksy έλεγε πως οι άνθρωποι που ξυπνούν νωρίς το πρωί προκαλούν πόλεμο, θάνατο και πείνα κι εγώ δε θα μπορούσα να διαφωνήσω με τον Βρετανό καλλιτέχνη του graffiti .  Το να ξυπνάς όταν ακόμα δεν έχει ξημερώσει καλά-καλά, ειδικά τον χειμώνα, είναι βάρβαρο κι απάνθρωπο. Αρχικά βιώνεις έναν εσωτερικό πόλεμο, καθώς είσαι υποχρεωμένος να σηκωθείς από το ζεστό «αφράτο» σου πάπλωμα και να αντικρίσεις την αγουροξυπνημένη φάτσα σου στον καθρέφτη, που σε παρακαλεί για ακόμα μία ώρα ύπνου.  Το είδωλό σου κάθε πρωί δεν είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Τα μάτια σου είναι κόκκινα και πρησμένα, το κεφάλι σου είναι βαρύ και η ζαλάδα δεν λέει να φύγει πριν περάσει μία ώρα και πριν καταναλωθούν -τουλάχιστον- δύο κούπες καφέ . Αυτά συμβαίνουν ακόμα κι αν έχεις κοιμηθεί νωρίς το βράδυ, μιμούμενος τα πεντάχρονα παιδάκια. Ας σημειωθεί ότι κι αυτά καβγαδίζουν με τους γονείς τους γιατί δε θέλουν να κοιμηθούν από τις εννέα. Μέχρι να φύγεις από το σπίτι ανοίγεις την τηλεόραση, αν είσαι τ