Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2017

Κλειδαράς αγνοείται

Ξέρετε το ρητό «μακριά από γιατρό και δικηγόρο;» θα προβούμε σε ριζική αλλαγή του. «Μακριά από κλειδαρά κι υδραυλικό» θα λέμε πλέον. Ειλικρινά προτιμώ να περάσω το βράδυ μου σε κρατητήριο γεμάτο ποντίκια (φανερές επιρροές της Αλίκης, μία είναι η Αλίκη, η Βουγιουκλάκη ντε) παρά σ' ένα πλημμυρισμένο σπίτι ή ακόμα χειρότερα έξω από αυτό. Όσο control freak κι αν είσαι θα έχεις ξεχάσει έστω και μία φορά τα κλειδιά σου βγαίνοντας από το σπίτι ή ακόμα χειρότερα θα τα έχεις πετάξει μαζί με τα σκουπίδια σ' ένα κάδο, που ένα κοπάδι γάτες -ναι κατατάσσω τις γάτες σε κοπάδια- είναι έτοιμο να σου επιτεθεί για να κατασπαράξει το χθεσινό μισοφαγωμένο σουβλάκι σου. Για μένα αυτή η φορά ήρθε ένα σαββατόβραδο. Μες στη φούρια της προετοιμασίας (βάλε κραγιόν, βγάλε κραγιόν) έκλεισα την πόρτα του σπιτιού κι άφησα μόνα και έρημα τα κλειδιά μου πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού. Το βράδυ περνούσε πίνοντας τα τζιν τόνικ μου και αγνοώντας αυτή την πληροφορία ζωτικής σημασίας. Ήταν τέσσερις

Η αγάπη στους δρόμους

Σ' ένα στενό δρομάκι της Καλαμάτας ξεπρόβαλε ο μικρός πρίγκιπας. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι από κόσμο που πηγαινοέρχεται στη δουλειά του κάθε μέρα -ακόμα και τα σαββατοκύριακα-, δεν είναι λίγες οι φορές που προσπαθείς να νικήσεις το χρόνο για να προλάβεις τις προθεσμίες. Κρατάς στο ένα χέρι το κινητό και στο άλλο τον καφέ με αποτέλεσμα να μη βλέπεις μπροστά σου. Αξίζει όμως, να «κλέψεις» λίγα δευτερόλεπτα και να παρατηρήσεις την ομορφιά -κι ενίοτε την αγάπη- που έχει ξεχυθεί στην πόλη. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν επιβεβαιώνουν τα γραφόμενά μου. Ας ξεκινήσουμε με τους δρόμους της πρωτεύουσας. #1 #2 Θα  «πεταχτούμε» μέχρι το ανατολικό Αιγαίο για να διαβάσουμε τους τοίχους της Σάμου. #4 #5 Κι από το Αιγαίο στο Ιόνιο και στα καντούνια της Κέρκυρας, που χιλιοπερπάτησα και με αντάμειψαν με άπλετο υλικό. #6 #7 #8 #9 Θα φύγουμε από το εσωτερικό κι από τους τοίχους για να ανοίξουμε τον κατάλογο μιας μακρινής μπιρα

Μικρές παραγγελίες τρέλας

Οι φοιτητές είναι μια ομάδα με κοινά χαρακτηριστικά. Κάποια από αυτά είναι η αντικατάσταση όλων των γευμάτων της ημέρας με σουβλάκια, η ύπαρξη σκόνης που αράζει στο χαλί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που πλέον αδυνατείς να θυμηθείς το αρχικό του χρώμα και η κατανάλωση αμφιβόλου ποιότητας αλκοολούχων ποτών. Το σημαντικότερο, όμως, κοινό χαρακτηριστικό είναι η part time εργασία σε καφέ ή μπαρ. Μ' αυτό θα ασχοληθούμε σήμερα για να αποδείξουμε ότι η τρέλα υπάρχει εκεί έξω και κρύβεται με περίσσια τέχνη στους πελάτες των χώρων εστίασης. Οι εμπειρίες μου στο συγκεκριμένο τομέα ήταν αρκετές, αλλά χρησιμοποίησα και τη βοήθεια του κοινού. Κάλεσα μέσω skype τον ξενιτεμένο κολλητό μου, μίλησα και με δύο ακόμα φίλους και σας παρουσιάζω τις μικρές παραγγελίες τρέλας. ⦁ Θα ήθελα ένα φραπέ ζεστό, σας παρακαλώ πολύ. Μία γλυκύτατη κυρία γύρω στα 60 ερχόταν κάθε Κυριακή πρωί (μετά την εκκλησία υποθέτω) για να πιει τον καφέ της. Την πρώτη φορά θα ομολογήσω ότι της σέρβιρα φραπέ χωρί